ROBE OP ZIJN INDISCH
(Het allernieuwste)
ROBE OP ZIJN INDISCH
(Het allernieuwste)
– Let goed op, Margot, ze gaan schieten. Kijken of ze het doel raken!
– Hoera! Geraakt!…
,
DE DEURWAARDER
De ene jager jaagt op een andere jager
“Niet bellen want ik ben op jacht”
-Meneer de dokter, ik heb een akelige pijn in mijn voet, als gevolg van een spijker door mijn zool.
-Laat me eens kijken, doe Uw schoen uit….. Dat is goed, maar ik zie niets aan die voet.
-Juist! .. dan zal het de andere voet zijn.
-Aangenaam U te zien, jongeman… Aangenaam!
-Rookt U? – Ja meneer, zelfs veel..
-Welnu, geneer U niet…. Ik zal U met plezier …… lucifers aanbieden!
-Of het gerecht op zijn “provincaals” is ? Ah! ik zal U antwoorden…. de chef heeft er zoveel peper in gedaan dat ik me niet kon inhouden te niezen bij het brengen. En alstublieft, dat overvalt me nu weer!….
– Oah! Oah! laten we onderhandelen!
– Goed, op de kin, daar!
– Kijk! wat heeft uw hond tussen zijn poten?
– Ik zal het U vertellen… Hij is oud; als hij loopt blaast bij meteen…toen hen ik bedacht hem rolschaatsen onder te binden..
–
– Nog acht minuten, en de eclipse zal totaal zijn!
– Mijn God, ik begrijp er niets van… Er zijn pas twee minuten verstreken en de totale verduistering is al begonnen!
– Hij ziet er chique uit, nietwaar, mijn man, in zijn costuum van afgevaardigde… Wat zeg je ervan?
– Werkelijk schitterend, lieve!…. Hem ontbreekt alleen het woord.
– Heeft U een varken dat niet wil eten? … Plaats achter zijn trog een spiegel, het intelligente dier zal zich dan voorstellen dat een medebroeder het voorzien heeft op zijn rantsoen en zal om hem de loef af te steken zich haasten om alles ineens op te schrokken. Dit hulpmiddel, veelvuldig herhaald, zal U in korte tijd enorme varkens opleveren, en U zult mij dankbaar zijn voor het gegeven advies.
MODEGRILLEN
– Drie jaar geleden moesten het valse haarstukjes zijn!….
– En heden, zie mijn eigen haren zijn te veel!
– Dat is wat je noemt “spreken met overvloed”.
Jean Godichon begeeft zich ter markte om zijn ezel te verkopen.
Twee deugnieten, verscholen in de heg, zien hem voorbijgaan, en nemen zich voor het grijsje mee te nemen, zonder dat de meester dat in de gaten heeft.
De een snijdt de teugel door en gaat er van door met meester Aliboron.
De ander doet de teugel om zijn nek, terwijl de brave Godichon maar doorstapt.
De gek, zodra zijn kameraad uit het gezicht verdwenen is, stopt plotseling….
Jean Godichon draait zich en…. Oh, Oh! – Ah, Ah!
-Ja, zoals U me hier ziet, ik ben Uw grauwtje! – Luister goed, en U zult het mysterie begrijpen.
-Zie hier waarom ik in een ezel ben veranderd: ik had mijn vrouw en mijn schoonmoeder dood gemaakt…… Wrede positie!….
-Mijn straftijd zit er aanstonds op en dan word ik natuurlijk weer mens.
-Hi,Hi,Hi!! U bent mijn eigenaar, die mij heeft gekocht. Maar heb meelij met een arme, berouwvolle en gestrafte zondaar: geef mij de vrijheid terug!
Nu goed, zegt Godichon, ik laat U gaan, maar neem deze les ter harte, en maak niemand meer dood.
Vijftien dagen later, is Godichon op de markt, en bevindt zich in gezelschap van een ezel die hem bekend voorkomt. – Ah, Ah! zegt hij bij zichzelf: de ongelukkige is weer teruggevallen. En het dier naderend, fluistert hij in zijn oor: – Ongelukkige, je hebt je belofte gebroken en bent weer crimineel geworden ……. Wel, ik wens dat je nu je hele leven ezel blijft.
– De kuur was goed is het niet? De koorts is geweken…
– Onze moeder is heengegaan…. Zie stierf de volgende ochtend.
Meneer Durai, fabrikant van goudvlies ballons, heeft besloten ter gelegenheid van het Vijftigjarig Jubileum met een monster ballon reclame te maken voor een van zijn gelijknamige producten.
Op het laatste moment heeft Meneer Durai – de hond van Alcibiades, deze voorvader van de reclame, indachtig – het idee de schoothond Toutou van zijn echtgenote Euphemie aan het luchtvaartuig op te hangen.
Maar zie, Euphemie komt er aan juist op het moment dat haar geliefde viervoeter de lucht in wordt meegenomen. Ze klampt zich aan Toutou vast en samen stijgen ze op.
Waarop Meneer Durai zich vasthecht aan zijn wederhelft.
En krak!….
Maar gelukkig, en dit in tegenstelling tot de hond van Alcibiades, heeft de schoothond een stevige staart die zelfs als een elastiek rekbaar is. De staart wordt langer en langer.
Ze wordt nog steeds langer.
En nog langer…
Maar uiteindelijk breekt ze toch….
Oh, voorzienigheid, Meneer Durai , Mevrouw Durai, de schoothond en de ballon vallen neer op een drukke boulevard.
Meneer Durai, vergezeld van zijn ega, van Toutou en van de drager van de ballon, bereiken hun woning, te midden van een dichte menigte. Hij wilde reclame en kreeg die in overtreffende mate.
IN HET TELEGRAAFKANTOOR
– Het is niet ondertekend, mevrouw.
– Nee, nee, dat zou een woord te veel worden… en moet ik dubbel betalen.
– Het reglement…. Verder zal de geadresseerde niet weten van wie ….
– Ja, ja! het is bestemd voor mijn man…. hij kent mijn handschrift.
– Hoeveel kost een liter van je melk, mijn beste?
– Vijf en twintig centimes
– Dat is te duur!….. vooruit, zestien centimes.
– Goed! ik ga het voor U doen voor die prijs.