Une page de caricatures choisies
– Ons arsenaal wordt met olie bevoorraad ten behoeve van het gouden tijdperk dat aanbreekt…..Wat een grandioos schouwspel!!
– Meneer Claffsinn, fabrikant van piano’s, heeft de eer aan te kondigen dat hij, ten behoeve van de amateurs van beide sexen, die als gevolg van hun omvang gehinderd worden in hun spel, een halve-cirkel-vormig instrument heeft ontworpen, dat hen toestaat de toetsen aan te raken. – Hij fabriceert tevens pianokrukken voor de zwaarste gewichten.
Tijdens de presentatie Naderhand
– Ober, de zalm van eergisteren was beter dan deze, hij was verser. – Dat verbaast me, Meneer, want het is dezelfde.
– Oh, wat een handen, Nini! Heb je mama ooit met zulke handen aan tafel zien komen? – Maar, moedertje, ik heb je nooit gezien toen je mijn leeftijd had.
– U trouwen!…maar uw aanstaande is zo bezopen als…. – Maar dat is met opzet, Meneer de burgemeester: anders zou hij niet willen.
– Meneer, zie daar mijn kaart… Welke wapen wenst U te nemen? – Ik stel me voor U bij de haren te nemen.
– Zeventig jaar, zegt U, Meneer Plumet, maar mijn broertje, die pas acht dagen oud is, heeft meer haren dan U.
– Wat, Uw man is overleden! Aan welke ziekte? – Goeie genade, daar weet ik niets van. – En wat heeft de dokter gezegd? – Oh, wij boeren, wij sterven zonder dokters.
Een stem van bovenaan de trap: – Wat hoor ik, Baptiste!.. zeker nog een gebroken kom…Pardon, Mevrouw…een, twee,drie,vier, vijf…
– Wat, U gaat aan tafel, Meneer de violist.!…Neem me niet kwalijk, we hebben U geengageerd om te spelen maar niet uitgenodigd voor het souper.
Grote beroering bij de burgemeesters uitgenodigd om de nationale feesten bij de wonen.
– Een slimme jockey maakt van zijn paard een gebruik dat niet op het program van de coursen staat.
– Nieuwe manier van exposeren uitgevonden door de schilder X. voor zijn schilderijen die slecht geplaatst waren op de Salon.
In de kleine Carmes: – Men heeft het Grand-Hotel heropend en ik ben hier! wat een pech!
– Wat, wilt U ingeent worden?.. Maar de pokken kunnen Uw physionomie alleen maar ten goede komen.
E e n p h i l a n t h r o p i s c h i d e e : – Om de soldaten het verlies van hun moeders te doen vergeten, hebben de instructeurs zich verkleed als dienstmeiden.
Wat een vreselijke hitte, mijn vriend!…Laten we niet naar het theater gaan. – Wat! een voorstelling ter gelegenheid van de Vijftigste… We zullen in de wijk doorgaan voor slechte patriotten.
– Je bent gelukkig, jonge virtuoos, met vandaag alleen die instrumenten; terwijl vijftig jaar geleden …. Laat je blikken een beetje over mijn persoon gaan.
– Soldaten van het Regiment der Gidsen benut om de vreemdelingen tijdens de feesten in Brussel te g i d s e n.
– Ober! wat is dat ? Een haring, als ik een biefstuk heb besteld!…..
-Pardon, excuus, Meneer…..Eh! daar beneden, een biefstuk voor deze haring-daar!
-Wat maakt je toch zo boos, Cornelie?
– Het gaat om die kwebbel die zich helemaal niet met de kinderen bezig houdt. Kijk onze kleine Caroline heeft zich in de tong gebeten en zij heeft dat niet verhinderd..
. Oh! die meisjes van tegenwoordig!
– De aarde draait, draait om de zon, zeg ik U; dat is al eeuwen aangetoond.
– Ah! U ontkent dus dat Josua de zon heeft doen stilstaan? Stilstaan, begrijpt U?
– Wel ! dat is het bewijs: vanaf dat moment, is de zon onbeweeglijk.
-Maar dat is dubbel wreed!…. de tand naast die zieke tand trekken.
– Meneer, ik vind Uw verwijten onwaardig… U zou me dankbaar moeten zijn en mijn doorzicht waarderen…. Die kies-daar zou al gauw zijn aangestoken door de andere.
-En ik ook, ik ga naar Verviers, naar het nationaal concours schijfschieten–
– In kwaliteit van …?—-Van burgerwacht dus … heel eenvoudig.
– Zo! ik dacht in de kwaliteit van s c h i e t s c h ij f.
– Ik verkoop hem tegen de geboden prijs, maar op voorwaarde dat je bij de slacht het apparaat Sigmund gebruikt.
– Aan mij zal het niet liggen, ga, kameraad; vooral omdat ik lid ben van de Maatschappij van de dieren…ik wil zeggen tot bescherming van….
-Jij volgt me naar het bureau; je bent zonder opvangplek!-
-Dat is niet mijn schuld; men moet het G r a n d- H o t e l ook niet sluiten.
-Wat heb je toch , mijn vriend, ben je ziek?-
– Nee, ik heb dorst. – Wel, les dan je dorst.-
-Nee, ik wil me er niet aan wennen… als theater abonne, omdat de verfrissingen zijn afgeschaft.
– Het afschaffen van de verfrissingen in het theater zal gevallen van razernij meebrengen; men zal de bezoekers moeten muilkorven.
-Als meneer zijn normale gift zou willen verdubbelen! Tijdens de nationale feesten zal er geen gelegenheid meer zijn me iets te geven, omdat ik naar Brussel ga om er assistentie te verlenen.
– De stad Huy heeft een belasting ingesteld op de piano’s …. een bekoorlijk idee dat wel zal zijn uitgegaan van de Maatschappij tot bescherming …. van mensen.
– Zou die Meneer niet de lente in persoon kunnen zijn? – Wat zeg je, grappenmaker? –
– Het is omdat alles bij hem uitschiet.
– En men noemt dit jaar nog wel het jaar van de Onafhankelijkheid.
Hij geeft een sigaar aan Gros-Jean en presenteert de zijne om aan te steken: raadt eens wat die schavuit gaat doen?
AS WOENSDAG – Jules, kijk toch.. Ja, wat wij te weinig kregen bij ons ontbijt, kreeg die grappenmaker te veel.
– Wat nu, collega, dat costuum en nog wel buiten carnaval!. – Zie je niet dat ik de zaken van wijlen de olifant van de Dierentuin van Antwerpen heb opgenomen…Hij raapte voor honderden op.
– Duivelse journalisten.. Nu al een bijzonder blad om de nationale Onafhankelijkheid te vieren.
– Euphrasie, snel weg, er is een Russisch vorst in de trein, misschien zijn er mijnen gelegd.
– Ah, je hebt het koud, zeg je! Wel, steek je handen in je eigen zakken. – Meneer, daarin is niets om me te verwarmen.
De schoonvader: Wij vragen je om gastvrijheid gedurende de glorieuze feesten.. De schoonzoon (terzijde) : Een vrolijke onafhankelijkheid anno 1880 brengt U me.
– Goed idee dat ik me daar kreeg, nietwaar, meneer?
– Ja Catherine, die vervloekte aandelen besparen me minstens behangselpapier.
– Wat doet U nu, meneer?
– Ik haal de stenen weg waarop ik drie maanden geleden mijn aandelen heb geplakt, die nu weer op de Beurs worden genoteerd. Ik ga ze naar mijn beursmakelaar
-Papa; waartoe dient die zak aan het hoofd van het paard? – Het is waarschijnlijk een grieperig paard.
– Duiker, kun je raden waarom ik je heb laten komen? – Nee meneer. – Wel, in deze tijd van overstromingen… Eh, ik ga een diner geven, en jij moet de wijn in mijn kelder gaan zoeken.
